Ślady nieobecności. Poszukiwanie Ireny Szelburg

Opis

Ślady nieobecności możemy potraktować jako szkic czy też może osobliwy esej biograficzny,
w którym próba przypomnienia życia i twórczości znaczącej niegdyś pisarki Ewy Szelburg-Zarembiny (1899―1986),
dzisiaj kojarzonej głównie z literaturą dla dzieci i młodzieży, przeplata się z relacją z wciągającego,
ale i trudnego procesu, jakim dla Anny Marchewki było „odkrywanie” Szelburg.
Autorka jednak nie opowiada o nim, a zabiera nas ze sobą w swą podróż ― razem z nią wertujemy archiwalne dokumenty,
jedziemy autokarem, czujemy dokuczliwy skwar pełni lata podczas odwiedzin w Nałęczowie,
składamy rozsypane elementy układanki, zadajemy fundamentalne dla tej historii pytania.

Z tej niekonwencjonalnej narracji Anny Marchewki powoli wyłania się poszukiwana gorączkowo prawda,
czy też może subiektywna, wysnuta z zebranych prawd interpretacja o losie, spełnieniu w twórczości, cierpieniu.
Powieści, opowiadania, reportaże, dramaty żywo reagujące na współczesne wydarzenia ― dla „dorosłych” czytelników i czytelniczek,
które Ewa Szelburg-Zarembina zaczęła pisać w połowie lat 20 ubiegłego wieku ― podzieliły los wielu innych ciekawych tekstów literackich: zostały zapomniane. Podobnie stało się z nazwiskiem pisarki, skutecznie chroniącej swą prywatność. Burzliwe życie osobiste na tle obu wojen i zmian systemów politycznych odbiło się w pozostawionym przez nią spadku literackim.